Żydzi, którzy mogli osiedlać się w Busku od 1862 r. zajęli się przede wszystkim handlem żywnością oraz świadczeniem usług dla kuracjuszy rozwijającego się uzdrowiska. Do końca XX w. nie było większych zakładów wytwórczych, miejscem sprzedaży towarów były przede wszystkim targi odbywające się w każdą środę. Dopiero w ostatniej dekadzie XIX w. zaczęły powstawać sklepy z żywnością.
Żydzi inwestowali też w budowę hoteli dla kuracjuszy. Właścicielami hotelu w wilii „Bristol” zostali najpierw Josek, a potem jego syn Herszel Cukiermanowie, posiadający także willę „Wersal”. Willę „Brzozówka” miał A. Nauman, willa „Angielska” była własnością J. Hochermana, zaś willa „Krakowska” – M. Grojsa. Koszerną jadłodajnię oraz pensjonat prowadził Herszel Granetman, jadłodajnię dla kuracjuszy miała także Chaja Pfefer. Restauracje mieli: D. Goldberg, J. Herszkowicz i J. Sylman.
W okresie międzywojennym w mieście działały dwa młyny (J. Guzendhajta i A. Rozena), cztery cegielnie i tartak. Czynne były dwie olejarnie: H. Herszkowicza oraz Sz. Kaszy. Wytwórnię wody mineralnej i sodowej założył L. Szenkier. Piekarnie prowadzili: W. Birenbaum, J. Hefler, Sz. Lipkowicz i M. Nożyc. Wytwórnię cukierków miał M. Binensztok. Bank prowadziła rodzina Tapiołów. Wśród rzemieślników najwięcej było krawców i szewców. Znane zakłady krawieckie mieli: I Bieda, Ch. Fajertak, S. Flajszakier, Ch. Gdalewicz, Sz. Gdalewicz, Ch. Nisenbaum i F. Lajtman. Zakłady szewskie prowadzili m. in. M. Berkowicz, I. Lewandowski, F. Oszenkier, B. Wajnberg. Z trzech zegarmistrzów najbardziej znany był Anzelm. Większe sklepy spożywcze mieli w Busku: J. Brun, Sz. Gertner, I. Kaufaman, I. Lewkowicz, J. Rosencwajg, W. Szpigielman, N. Wajsblat, M. Zajfman, E. Tajtelbaum. Nabiałem handlowali Lejb i Lejzor Taubenblattowie, zbożem L. Pfeffer i M. Cukier. Tekstyliami na większą skalę handlowali z kolei: Sz. Grojs, H. Kurc i Sz. Wincyster, a galanterią: M. Herszkowicz, M. Strosberg i J. Tapioł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz